Wysokie koszty i energochłonność znanych obecnie technik otrzymywania proszków metali nieżelaznych ogranicza ich użycie w technologiach wytwarzania przyrostowego. W konsekwencji ich dostępność na rynku jest wąska, a produkcja małych ilości nieopłacalna. Założeniem projektu jest opracowanie technologii wytwarzania sferycznych materiałów proszkowych na bazie stopów metali lekkich z wykorzystaniem odpadów poprodukcyjnych. Zapewnione zostaną wymagana czystość wsadu oraz wysokie własności technologiczne. Wdrożenie wyników projektu przyczyni się do rozwoju przemysłowych technologii wytwarzania przyrostowego umożliwiając wprowadzenie na rynek materiałów o odpowiednich własnościach, wpisując się jednocześnie w założenia gospodarki o obiegu zamkniętym.
łównym ograniczeniem wykorzystania materiałów metalicznych w technologiach wytwarzania przyrostowego AM (ang. additive manufacturing) jest brak dostępności proszków o wymaganej czystości oraz odpowiednim składzie chemicznym. Wysokie koszty produkcji takich materiałów, a w konsekwencji również gotowych elementów, nie zachęcają potencjalnych odbiorców do wykorzystywania ich na większą skalę. Jednocześnie technologie wytwarzania przyrostowego są obecnie jedną z najszybciej rozwijających się branży inżynierii materiałowej. Stąd też, coraz częściej pojawiają się doniesienia traktujące o próbach wytwarzania surowców o odpowiednich własnościach użytkowych wymaganych w technikach AM.
Progresja New Materials Sp. z o.o. oraz Łukasiewicz – IMN podejmują próby uzyskania proszków spełniających wymogi stosowania w AM, w tym składu chemicznego, czystości, wielkości uziarnienia czy sypkości. Dzięki wykorzystaniu odpadów produkcyjnych jako materiału wsadowego w procesie wytwarzania sferycznych proszków, możliwa jest znaczna redukcja ceny końcowego produktu. Otrzymywane w ramach prac materiały proszkowe będą mogły znaleźć zastosowanie w produkcji metalowych elementów o wysokich wymaganiach i kryteriach techniczno-inżynierskich, wytrzymałościowych i użytkowych.
Zakłada się, że odbiorcami proszków wytwarzanych według nowej technologii będą przedsiębiorstwa zajmujące się obecnie wytwarzaniem przyrostowym elementów metalowych, stosujące technologie wytwarzania powłok i warstw powierzchniowych metodami laserowymi, plazmowymi i natryskiwania termicznego. Wśród nich wymienić można przedsiębiorstwa z branży kosmicznej, lotniczej, motoryzacyjnej lub medycznej.
